Begrijp wat je doet: Deel 3 - Najdorf & Scheveningen

Na de eerste twee delen van deze serie uitgebracht te hebben (het eerste boek over Spaans-Italiaanse structuren met 1.e4 e5, het tweede over Damegambietstruc-turen met 1.d4 d5), werd het tijd voor een derde deel. Een heel populaire opening onder clubschakers is het Siciliaans, vandaar we deze reeks voortzetten met deze opening. Dat zo’n prachtige en veelomvattende opening nooit in één boek gebun-deldkan worden, moge duidelijk zijn. Vandaar dat ook de volgende delen in het teken zullen staan van varianten met het Siciliaans. Zoals mijn vroegere leermees-ter, wijlen Huub van Dongen, ooit zei: “Over alleen al de Najdorfvariant bestaat meer literatuur danover de Middeleeuwen!” Daar kon hij best eens gelijk in heb-ben. Het Siciliaans is zo’n complexe en uitgebreide opening dat het een hele klus wordt om deze prachtige opening op een instructieve wijze voor het voetlicht te brengen. Elke variant staat op zichzelf en heeft meestal zulke specifieke kenmerken dat die gescheiden behandeld moeten worden. Niettemin streven we ernaar om varianten die op een of andere manier overeenkomsten vertonen, bij elkaar te plaatsen. Het moge duidelijk zijn dat de Drakenvariantheel erg afwijkt van de Svesnikov en omgekeerd. In dit eerste deel treft u de Najdorfvariant en het broertje hiervan, de Scheveningervariant, aan. Deze twee systemen hebben veel overlap en passen daarom mooi bij elkaar. Voordat we daarmee verdergaan is het goed om devraag te stellen: waarom het Siciliaans? Zoals we in ons eerste deel van Begrijp wat je doethebben gesteld, is er niets mis met 1.e4 e5.Dat is tot de dag van vandaag nog steeds zo. Toch blijkt dat het voor sterke spelers, die met zwart tegeneen Elo-zwakkere moeten spelen, soms heel erg lastig is om er een echte strijd van te ma-ken als wit niet wil meewerken. Vandaar dat veel spelers er naast hun hoofdreper-toire ook het Siciliaans bijnemen. Want met deze opening is er een scherpe strijd gegarandeerd!

De tweede vraag die we kunnen stellen, is hoe we denken de twee bovengenoemde varianten (de Najdorf en de Scheveninger) die vrijwel alle wereldkampioenen op hun repertoire hebben gehad, op een inzichtelijke manier te kunnen presenteren aan clubschakers. Dat wordt gedaan volgens het beproefde concept van deze serie: een inventarisatie van welke typische manoeuvres en strategische en tactische con-cepten er binnen de opening voor handen zijn. We proberen de meest gangbare en succesvolle manoeuvres en stereotiepe tactiek op een gestructureerde wijze aan te bieden. Dat doen we via instructief commentaar bij de modelpartijen met de di-verse varianten, die binnen de Najdorf en de Scheveningerbekend zijn. Naast een uitgebreide introductie per variant, is er bewust voor gekozen om de hele partij te laten zien en van commentaar te voorzien. De ervaring leert dat spelers die hele partijen in hun hoofd hebben, zelfs tot het verre eindspel toe, een beter idee heb-ben hoe er voordeeltjes vergaard kunnen worden enhoe die eventueel in winst omgezet kunnen worden.

Excerpt